Het prille begin...

week 1

De eerste week was een week vol uitdagingen en nieuwe indrukken. Zondagochtend kwamen we aan in Johannesburg om 7u. Na een vlucht van 11 uren waren we heel blij om terug op begane grond te staan. Helaas waren we er nog steeds niet. Na het vliegen stond er nog een autorit van 5 uren te wachten. Met de bakkie en een kleine auto hebben we van Johannesburg naar Bloemfontein gereden. Ondanks de vele uren hebben we toch mooie uitzichten gezien vanuit de auto. Eens toegekomen op de verblijfplaats waren we heel blij, hongerig en content voor een bedje te zien.

De eerste dagen hebben we vooral de stageplaatsen bezocht en het rustig aan gedaan. Eerst brachten we een bezoek aan Bloemshelter. Dinsdag hebben we nog ENGO en Beudene bezocht. En dan begon het echte werk.

Woensdag hebben we onze eerste stagedag gehad. Thibo, Seppe, Phebe en Yentl volgen stage in Beudene. Alle mensen zitten er samen in 1 ruimte. Iedereen loopt er vrij rond en ze hebben heel veel vrijheid. Voor ons leek het chaotisch, maar na de eerste dag merkten we wel dat er ergens een structuur zit. Deze moeten wij nog wat zoeken. Er is ook een grote tuin waar ze ook vrij mogen rondlopen. Wat ons is opgevallen is de meertaligheid dat aanwezig is. Sommigen spreken daar 4 talen. In Beudene wordt er ook heel veel gezorgd voor elkaar. Ze helpen elkaar en werken samen. Ondanks dat het terrein is afgesloten, zijn er enkele onder ons die twijfelen of er wel genoeg veiligheid is. In de tuin staan er cactussen en als de kinderen buiten spelen is er niet altijd toezicht aanwezig. Het is anders dan bij ons. Ook de communicatie zit op een ander level. Eerst was het moeilijk om te communiceren met de mensen. Sommigen zijn niet goed verstaanbaar zijn, of wij zijn niet verstaanbaar voor hen. Op het einde van de dag hebben we toch aangename en diepe conversaties kunnen voeren met de mensen van Beudene. Wat ons het meest opviel? De mensen die naar Beudene gaan zijn zo dankbaar voor de voorziening, ze houden ervan!

Sylke, Amber, Indra en Hanne zijn op stage in ENGO. Het is een heel verzorgde voorziening met propere kamers. Het heeft ook een groot domein waar jongens en meisjes apart verblijven. Indra en Hanne hielpen bij de jonge meisjes. Het is een groep van 12 meisjes met de leeftijden van 5-13 jaar. In het huis is een 'housemother' aanwezig die voor de kinderen zorgt en daar ook slaapt. Daarnaast komen er ook assistentes helpen om te koken en te kuisen. De huismoeders waren heel vriendelijk en waren erg geïnteresseerd in ons. In de voormiddag hebben we niet veel kunnen doen, want de assistentes wouden niet dat we hielpen met het werk. Dit met het hart op de goede plaats. Toen de meisjes terugkwamen van school om 14u hebben wij ze geholpen met hun huiswerk en gespeeld met de jongste meisjes. Sylke en Amber zaten bij de jonge jongens. In deze groep zitten er ook enkele meisjes maar dat zijn vooral de zussen van hen. De jongste in hun groep is een meisje van 2 jaar. Toen zij toekwamen was het minder aangenaam. Het was er minder netjes en er hing een onaangename geur. Omdat zij ook weinig werk hadden hebben we een wandeling gedaan op het terrein met het jongste meisje. Eens de jongens terugkwamen van school was er al heel wat meer leven. Ze hadden ook wat huiswerk maar eens dat afgewerkt was konden we spelen. Ze hebben buiten gesport en gespeeld. Ze konden goed samen spelen maar gaven af en toe eens een opmerking die minder gepast was ("ga je vuis geven"). Ondanks de opmerkingen was het toch fijn om met de jongens buiten te spelen en te ravotten.

quote van de week: "Kijk, Tatty, kijk!" Tatty = een respectvol woord dat de kinderen geven aan hun begeleiders